Πλέον τα blogs, τα sites και τα social media τείνουν να αντικαταστήσουν τις παραδοσιακές πολιτικές επικοινωνίας -τις συγκεντρώσεις σε δημόσιους χώρους, τις αφίσες στους δρόμους, τις ομιλίες της προεκλογικής περιόδου.
Οι πολιτικοί και τα κόμματα που εκπροσωπούν προτιμούν το Ίντερνετ διότι μέσω αυτού η προβολήτους απλοποιείται, γίνεται πιο οικονομική και τους δίνει τη δυνατότητα να απευθυνθούν σε μεγαλύτερο κοινό.
Οι διαφημιστικές πλατφόρμες του Facebook και της Google διαθέτουν στοιχεία όπως δημογραφικάδεδομένα, ενδιαφέροντα, συνήθειες που αποτελούν χρυσάφι στα χέρια ενός έμπειρου πολιτικού.
Μέσω Facebook μπορείς να στοχεύσεις άτομα σε συγκεκριμένη περιοχή (πχ. Χολαργός) που έχουν συγκεκριμένη ηλικία και ενδιαφέρονται για συγκεκριμένο ή αντίπαλο κόμμα.
Είναι δηλαδή εύκολο σε κάποιον πολιτικό που κατεβαίνει για δήμαρχος να στοχεύσει γυναίκες 45-55 στο Χολαργό που ενδιαφέροντα για το Χ ή Ψ κόμμα.
Μπορεί μάλιστα να κάνει στοχεύσεις ανάλογα με το αν ο χρήστης έχει προηγουμένως επισκεφτεί την ιστοσελίδα του ή το Facebook Page, αν έχει σχολιάσει, αν έχει στείλει μήνυμα κλπ.
Οι προχωρημένες στοχεύσεις αυτών των μέσων τα κάνουν πραγματικά ακαταμάχητα καθώς γλιτώνουν χρόνο και χρήμα.
Αρκεί η διαδικασία ελέγχου και παραμετροποίησης να έχει γίνει αρκετά νωρίτερα.
Είναι γνωστό άλλωστε πως οι προεκλογικοί προϋπολογισμοί για την προβολή πολιτικών προσώπων έχουν σημειώσει ραγδαία πτώση λόγω της οικονομικής κρίσης και τα «ταμεία» των κομμάτων δεν μπορούν να στηρίξουν όπως πριν από λίγα χρόνια τις καμπάνιες των υποψηφίων.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο παρατηρείται στροφή των πολιτικών προς τα ψηφιακά κανάλια επικοινωνίας είναι το γεγονός ότι το νεανικό κοινό «κυκλοφορεί» στο Διαδίκτυο.
Τα social media συνιστούν χώρους κοινωνικής συνάθροισης για τους νέους ψηφοφόρους και οι πολιτικοί έχουν την ευκαιρία να προσεγγίσουν μεγάλο πλήθος νέων πολιτών με αμεσότητα και διαδραστικότητα.
Οι περισσότεροι πολιτικοί διατηρούν μία ή και παραπάνω σελίδες στο δημοφιλές Facebook, για να επικοινωνούν τη δραστηριότητά τους συνήθως με οπτικοακουστικό υλικό.
Διαθέτουν προφίλ στο Twitter μέσω του οποίου ανακοινώνουν, σχολιάζουν και τοποθετούνται σε ζητήματα της επικαιρότητας και κάποιοι, πιο εξοικειωμένοι, έχουν λογαριασμούς και στο Instagram, το LinkedIn, το YouTube.