Πολιτικό Μάρκετινγκ

Για χρόνια, οι πολιτικοί έχουν στηριχθεί σε βασικές επικοινωνιακές δεξιότητες – κονκάρδες, αφίσες, πολιτικές εκστρατείες, συγκεντρώσεις και ομιλίες για την εξοικείωση των ψηφοφόρων με ένα όνομα, ένα κόμμα, και μια πλατφόρμα ιδεών.

Παίρνοντας παραδείγματα από τις εκλογικές αναμετρήσεις στις ΗΠΑ, παίρνουμε αρκετά μαθήματα σε θέματα πολιτικού μάρκετινγκ και επικοινωνίας.

Πηγαίνοντας πίσω στο Franklin D. Roosevelt, όλοι σύγχρονοι πρόεδροι στηριχθήκανε σε τακτικές μάρκετινγκ και επικοινωνίας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, προκειμένου να επικοινωνήσουν το μήνυμά τους στον αμερικανικό λαό (Newman 1994).

Οι ίδιες αρχές που λειτουργούν στην αγορά των επιχειρήσεων ισχύουν και στην πολιτική αγορά: οι επιτυχημένες εταιρείες έχουν προσανατολισμό προς την αγορά και διαρκώς ασχολούνται με την δημιουργία αξίας για τους πελάτες τους. Με άλλα λόγια, οι επιχειρήσεις πρέπει να προβλέπουν τις ανάγκες των πελατών τους, και στη συνέχεια να αναπτύσσουν συνεχώς καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες για να κρατήσουν τους πελάτες τους ικανοποιημένους.

Οι πολιτικοί έχουν παρόμοιο προσανατολισμό (ή θα έπρεπε να έχουν) ο οποίος είναι να προσπαθούν συνεχώς να δημιουργήσουν αξία για τους ψηφοφόρους τους, με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, και δημιουργώντας το μεγαλύτερο όφελος με το μικρότερο κόστος για το κοινωνικό (Kotler και Kotler 1981, 1999).

Το Πολιτικό Μάρκετινγκ μπορεί να οριστεί ως, «.. η εφαρμογή των αρχών και διαδικασιών μάρκετινγκ σε πολιτικές εκστρατείες από διάφορα άτομα και οργανισμούς. Οι διαδικασίες που εμπλέκονται περιλαμβάνουν την ανάλυση, ανάπτυξη, εκτέλεση και τη διαχείριση των στρατηγικών εκστρατειών των υποψηφίων, πολιτικών κομμάτων, κυβερνήσεων, εκπρόσωπων ειδικών ομάδων που επιδιώκουν να οδηγήσουν την κοινή γνώμη, να υποστηρίξει τη δική τους ιδεολογία, να κερδίσουν εκλογές, και να περάσουν νομολογίες για την αντιμετώπιση των αναγκών και επιθυμιών των επιλεγμένων ατόμων και ομάδων σε μια κοινωνία»(Newman, 1999).

Στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες, έχει γίνει κυριολεκτικά αδύνατο για ένα κόμμα ή πρόσωπο να μην υιοθετήσει προσανατολισμό μάρκετινγκ, όταν θέτει υποψηφιότητα για βουλευτής στην περίπτωση του ατόμου, ή για να διεκδικήσει τη κυβέρνηση μιας χώρας σε περιπτώσεις κομμάτων.

Η πολιτική σήμερα επηρεάζεται ολοένα και περισσότερο από το μάρκετινγκ, και άλλες προηγμένες τεχνολογικά μεθόδους που χρησιμοποιούνται από τον κόσμο των επιχειρήσεων προκειμένου να «τοποθετήσουν» τα προϊόντα τους στην αγορά, χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς προκειμένου να «τοποθετήσουν» τον εαυτό τους και τις ιδέες τους. Ο σύγχρονος πολιτικός θα πρέπει να βασίζεται στο μάρκετινγκ όχι μόνο για να κερδίσει στις εκλογές, αλλά και για να είναι επιτυχής ως ηγέτης μετά την είσοδό του στη Βουλή. (Newman 1981)